برای هاش پاپی،کفش جیر کلاسیک آمریکا که تخت، کفش سبکی از جنس کرپ دارد، «نقطه برگشت»، در فاصله اواخر 1994 و اوایل 1995 اتفاق افتاد. این کفش تا آن زمان از گردونه خارج شده بود. فروش این کفش تا حد 30000 جفت در سال نزول کرده بود، بیشتر فروش آن هم در فروشگاه‌های بیرون از شهر که اجناس را به قیمت ارزان‌تری می‌فروشند یا در فروشگاه‌های کوچک خانوادگی، صورت می‌گرفت. ول ورین، شرکتی که کفش‌های پاپی را تولید می‌کند، در این فکر بود تولید این کفش‌ها را که زمانی زمینه‌ساز شهرت آن شده بود، متوقف سازد. اما ناگهان اتفاق غریبی افتاد.

در یک نمایشگاه مد، دو مقام برجسته هاش پاپی، اون باکتر و جفری لوئیس، به طراح مدی از اهالی نیویورک برخورد کردند که به آن‌ها گفت کفش‌های هاش پاپی کلاسیک ناگهان در کلوپ‌ها و رستوران‌ها مرکز شهر، طرفداران بی‌شماری پیدا کرده است. باکتر در این زمینه می‌گوید: «شنیدم که فروشگاه‌های فروش مجدد منطقه ویلیچ در سوهو، این کفش‌ها را به‌ خوبی به‌ فروش می‌رسانند. مردم به فروشگاه‌های «ما» و «پا» مراجعه می‌کنند و این کفش‌ها را خریداری می‌کنند. باکتر و لوئیس، ابتدا گیج و متحیر شدند.

برایشان معنا و مفهومی نداشت که این کفش‌های از مد خارج شده بتوانند دوباره در بازار خودی نشان بدهند. لوئیس می‌گوید: «به ما گفتند که ایساک میزراهی شخصا این کفش‌ها را می‌پوشد. البته باید بگویم در آن زمان درباره این‌ که ایساک میزراهی چه کسی بود، کم‌ترین اطلاعی نداشتیم».

تا پاییز سال 1995 کارها سرعت گرفت. ابتدا، جان بارت لت طراح زنگ زد و خواست که کفش‌های هاش پاپی را در کلکسیون بهاره خود جای دهد. بعد از او، یکی دیگر از طراحان منهتن، آنا سویی، تماس گرفت. او هم می‌خواست که این کفش‌ها را در نمایشگاه خود به نمایش بگذارد. در لس آنجلس،جویل فیتز جرالد طراح، سگ شکاری سمبل‌ هاش پاپی را بر سر درب فروشگاهش در هالیود قرار دارد تا گالری هنری‌اش را به یک بوتیک هاش پاپی تبدیل کند. د‌ر حالی که او هنوز در حال نقاشی و قفسه‌سازی بوده، پی. وی. هرمان، بازیگر سینما وارد بوتیک شد و چند جفت کفش درخواست کرد. فیتز جرالد می‌گوید: «درخواست این بازیگر حرف ماه شد.»
در سال 1995 شرکت 430000 جفت کفش هاش پاپی فروخت. سال بعد فروش به 4 برابر این رقم افزایش یافت. سال بعد باز هم فروش بیشتر شد و شرایطی فراهم آمد که بار دیگر هاش پاپی به کفشی درون قفسه‌های لباس جوانان آمریکایی تبدیل گشت. در سال 1992 هاش پاپی، برنده جایزه طراحان در مرکز لینکلن گردید. رئیس شرکت به همراه کالوین کلین و دونا کاران، در شرایطی جایزه خود را دریافت کرد که می‌دانست هیچ نقشی در مورد قبول واقع شدن دوباره این کفش‌ها بازی نکرده است. هاش پاپی، ناگهان منفجر شد و همه این‌ها با مشتی از بچه‌های ایست ویلیج و سوهو اتفاق افتاده بود.
چگونه این اتفاق افتاد؟ هر چند، برو بچه ها اول، هر کسی هم که بودند به عمد و قصد نمی‌خواستند سبب رونق هاش پاپی بشوند. آن‌ها از آن جهت این کفش‌ها را پوشیده  بودند که هیچ‌کس دیگری آن‌ها را نمی‌پوشید. بعد نوبت طراحانی رسید که تصمیم گرفتند کفش آخرین مدلی از آن بسازند. کفش‌ها به طور تصادفی مورد توجه قرار گرفتند، کسی سعی نداشت هاش پاپی را در بازار رسم کند و با این حال این دقیقا همان اتفاقی بود که افتاد. کفش‌ها به سطحی از شهرت رسیدند و مورد توجه قرار گرفتند. چگونه یک کفش سی دلاری به وسیله مشتی سوسول مرکز شهر منهتن، در مدت دو سال جای خود را در فروشگاه‌های بزرگ آمریکا باز می‌کند؟

برای پاسخ این سوال کتاب نقطه شروع را مطالعه کنید!